🏡
İleride insanlar (eskiden olduğu gibi) tek göz evlere geçmeye başlarsa şaşırmayın.!
Aslında mutfak-salon bir evler, bunun başlangıç sürecini temsil ediyor.
Artık tüm ailenin bir arada, ortak bir alanda yaşaması tercih edilmeye başlanıyor.
Herhalde doğrusu da bu.
Eskilerin zihni bizden daha özgürdü. Onları şartlandıracak zorunlu sistemler yoktu. Onun için bizden daha özgür düşündüklerini varsayabiliriz.
Onlar yüzlerce yıl, bu günkü gibi geniş evler yapmayı düşünemediler mi, düşünmediler mi?
Hem de devletler eliyle saçma vergi ve kısıtlamalar yokken..!
▫️Aslında gerek duymadılar.
Kendilerine güzel bir hapishane yapmak akıllarına gelmedi. Hem de doğadan en kopuk uzay üssü gibi yüksek katlarda..
Zira ev ve eve ait lüksler gönlün merkezine yerleştikçe, insan ona esir sayılıyor. Üstelik kendi tercihiyle!.
Ayrıca bu tüketim sendromu zamanla mutasyon da geçiriyor.. Hayatın kendini de gasp etmeye başlıyor.
Eskiler, hayatı tüketmeyi değil yaşamayı seçiyorlardı. İnsan ilişki ve etkileşimlerini ön planda tutuyorlardı.
Eşya çook arka planda kalıyordu.
Eşyanın insana hizmet ettiği zamanlardı.
Ev, başını sokup istirahat edeceği mahremiyet alanından ibaretti.
Kanepeler insanın gönlüne değil, insanlar kanepeye oturuyordu.
Mobilyaların müthiş lüks ve işlemeleriyle insanların gönlüne taht kurmadığı, aksine insana hizmet için kullanıldığı.. odaların çocuklara kısıtlanmadığı zamanlar..
Eşya ve ev, hayatın asıl amacı ve odak noktası değildi. Odak noktası, yaşam ve insandı.
Eşya, işleri kolaylaştıran bir araçtı sadece.
Tek bir yatak ve sadece uyurken kullanılacak bir mekan için devasa yaşam alanları iptal edilmiyordu.
Basit bir yüklük tüm işi çözüyor, bütün aile her zaman birlikte yaşıyordu.
Müthiş bir sosyallik, proaktif bir insaniyet vardı.
Bugün ise, gitgide yalnızlaşan insanlarda, eşya insanın yerini alıyor. Hayvanlar, çocuklara tercih ediliyor. Konformizm ve lüks hayatın esas amacı haline geliyor..
Elhasıl;
▫️Günümüz medeniyetinin imkanları tabi ki insanlar için kısıtlanmasın.
▫️Fakat bu modernite ve konfor da, insana tercih edilmesin, insanı eşyaya esir etmesin.
